– We met each other too early –
“แคนรักพี่เฌอนะ”
คำเอื้อนเอ่ยแสนอ่อนโยนหลุดลอยออกมาจากปากของนายิกา
ฝ่ามือที่แตะแนบบนแก้มของคนรัก เฌอปรางว่ามันแปลกๆ แคนไม่ใช่คนที่จะมาพูดอะไรแบบนี้ ไม่สิ เพราะอารมณ์อินดี้ๆเลยไม่ยอมพูดมันออกมามากกว่า
สิ่งที่แฟนสาวพูดต่อมาทำให้หัวใจกระตุกวูบ
“เราเลิกกันเถอะ”
รอยยิ้มที่ยากจะฝืนให้มันดูสดใสถูกส่งผ่านมาให้เฌอปรางได้รับรู้ด้วยสัมผัสและตาของตัวเอง แคนสวมกอดแน่นจนหายใจแทบไม่ออก คนอายุมากกว่าได้แต่มองอย่างสับสน หัวสมองว่างเปล่าไปหมด
แม้ว่าจะกอดแน่บแน่นซักเพียงไหน ก็ไม่อาจจูบกันได้
แหวนสีเงินดีไซน์เรียบๆที่นิ้วนางข้างขวาของเฌอปรางถูกถอดออกโดยเจ้าของ นายิกาหรี่ตาลงเล็กน้อยอย่างพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้
“ขอให้พี่มีความสุขกับคู่หมั้นนะคะ”
โชคชะตาของเรามันคงคลาดไปในที่ใดซักแห่ง
“ลาก่อนค่ะ”
ช่างเป็นคนรักที่แสนเดียวดายที่สุดบนโลกใบนี้